Førstereisblogginnlegg

So prøvar vi oss på blogging - liten enkel test i dag for å sjå om her er tilstrekkelig dataevne til å få til et innlegg. Om det funkar ok, vil her etterkvart kome litt om både det eine og det andre av det som ligger hjertet nært.

Etter jobb på Akupunkturklinikken i dag, var det raskt ut i "åkeren" (som i år er karmkasser og store blomsterkrukker) for å ta inn resten av årets poteter (økologiske, sjølvsagt). Dei vart sette seint og på begrensa med plass, så avlinga i år vart ikkje allverdens. Men dei vart sette i god jord med 12 år gammal kaldkompost, så kvaliteten er upåklagelig og dei toppar enkelt den kulinariske nytelsen som tilbehør til fisk rett frå havet eller mørt kjøt av vilt.

 

 Min vesle hjelpingsmann er sjølskriven når det skal haustast:

Vekslingsjordbruk må det vere, sjøl på begrensa plass. Så når potetene var vel oppe av jorda, erstatta vi dei med løk og kvitløk til overvintring og neste års avling i karmkassene. Plass til anna godis er der òg - det er ikkje store plassen en trenger for å ha grønsaker til ganske mange måltid. Settepotetene skal få seg større åkerplass neste vår, og kome i jorda før 17.mai - kunnskap erverva av min kjære morfar etter at eg informerte om at eg var seint ute i år. Uansett - om dei er av varierande størrelse og noken nesten mikroskopiske: so kjekt med næringrike, reine skattar frå Moder Jord! Dei minste potetene blir vaska fint og putta i ildfast form sammen med gulrøter, kvitløk og anna snædder, en goood klatt meierismør, etpar klipp frå timian- og rosmarinduskane + himalayasalt og pepar. Hiver det i ovnen først med lok i 15 min eller so, deretter ei lita bræsing uten lok, og so er dei serveringsklare.

 No skal no ikkje ditte her bli en matblogg, men sia potetopptaking var dagens dont so startar min bloggkarrière slik. Om eg i det heile teke får den ut på eteren - det klarar eg nesten ikkje å vente med å finne ut, så eg avsluttar no og so kjem eg sterkare tilbake med smått&stort frå mine allsidige dagar. Glad onsdagskveld til dokke alle :-)